29 آوریل 2024 - بر اساس مطالعه‌ای که در مجله آمریکایی کالج جراحان (JACS)منتشر شده است، برای بزرگسالان مبتلا به چاقی و دیابت نوع 2 در صورت انجام عمل جراحی بای پس معده به جای اسلیو گاسترکتومی، حتی پس از به دست آوردن مجدد وزن، احتمال بهبودی دیابت بسیار بیشتر است.

برخی از افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار می‌گیرند، طی چند سال پس از عمل، مقدار قابل توجهی از وزن قبلی خود را مجدداً به دست می‌آورند. نوع خاصی از جراحی چاقی به نام بای پس معده وجود دارد که بخشی از روده کوچک به نام دوازدهه را دور می زند و یک روش محبوب تر و کم تهاجمی تر به نام اسلیو گاسترکتومی وجود دارد که با کوچکتر کردن معده عمل می کند و مقدار دریافت غذا را محدود می کند.

نویسنده ارشد این مقاله،  دکتر Omar M. Ghanem، جراح چاقی و متابولیک در کلینیک مایو در روچستر مینه‌سوتا، گفت: ما نشان دادیم که در بیمارانی که جراحی چاقی انجام داده اند، دور زدن دوازدهه برای بیماران دیابتی سود بیشتری دارد. مطالعه ی ما نشان داد بیمارانی که تحت جراحی اسلیو گاسترکتومی قرار گرفته و پس از مدتی بازگشت وزن داشتند، در مقایسه با همتایان خود که تحت جراحی بای پس معده قرار گرفته بودند، شانس بسیار بیشتری برای عود دیابت داشتند، حتی پس از تنظیم نتایج برای همه عوامل مرتبط با بیماران دیابتی.

دکتر غانم گفت: ما می دانیم که قسمت اول روده، یعنی دوازدهه، نقش بسیار مهمی در هضم دارد و به تنظیم آنچه که ما "مسیر متابولیک روده" می نامیم کمک می کند. دور زدن این محور به بسیاری از اعمال فیزیولوژیکی یا تغییرات در متابولیسم که یکی از آنها تنظیم قند خون و در نهایت دیابت است، کمک می کند.

در این مطالعه، محققان عود دیابت را زمانی که بیماران پس از جراحی چاقی دوباره اضافه وزن یافتند، بررسی نمودند. این بررسی بر اساس داده‌های 224 بیمار تحت عمل جراحی بای پس معده و 46 فرد کنترل بود که بین سال‌های 2008 تا 2017 در کلینیک مایو تحت عمل جراحی اسلیو گاسترکتومی قرار گرفته بودند. همه بیمارانی که در آنالیز شرکت داشتند، دچار چاقی بودند و قبل از اینکه تحت جراحی کاهش وزن قرار گیرند، دیابت نوع 2 برای آنها تشخیص داده شده بود. همه ی بیماران حداقل پنج سال پس از عمل تحت نظارت بودند. سپس میزان بهبودی از دیابت در چهار دسته بر اساس عود وزن مقایسه شد. هدف این بود که تاثیر افزایش وزن بر عود دیابت بررسی شود.

یافته های کلیدی این مطالعه به شرح زیر است:

•  به طور کلی، 75٪ از بیماران بای پس معده شاهد بهبودی از دیابت بودند (ریمیسیون دیابت یا رسیدن به قند خون طبیعی بدون نیاز به مصرف دارو)، در حالی که تنها 34.8٪ از بیماران در گروه اسلیو گاسترکتومی موفق به ریمیسیون دیابت شدند.

•  پس از تعدیل عوامل مرتبط با بیمار و وزن، احتمال بازگشت دیابت طی یک دوره پیگیری 5 ساله در گروه اسلیو گاسترکتومی 5.5 برابر بیشتر از گروه بای پس معده بود.

•  در یک تجزیه و تحلیل زیر گروهی از بیماران بای پس معده، میزان بهبودی از دیابت بر اساس چهار دسته ی بازیابی وزن طبقه بندی شد. بیش از نیمی از بیماران در هر چهار دسته همچنان بدون دیابت زندگی می کردند. این چهار دست شامل بیمارانی بود که پس از جراحی وزن کم کردند و مجدداً 25٪ از وزن قبلی خود را بدست آوردند، گروه دوم بین 25٪ تا 50٪، گروه سوم بین 50٪ تا 75٪ و گروه چهارم بیش از 75٪ از وزن قبل از جراحی را مجددا بدست آوردند.

•  در بین بیمارانی که پس از جراحی بای پس معده 100% یا بیشتر وزن خود را به دست آوردند، حدود 60% دیابت خود را پنج سال پس از عمل در حالت بهبودی نگه داشتند، در حالی که در گروه اسلیو معده این آمار صفر بود.

•  استفاده از انسولین،A1c  بالاتر قبل از عمل (که میانگین سطح قند خون را اندازه می‌گیرد)، و طول مدت طولانی‌تر دیابت قبل از عمل با عود دیابت مرتبط بود، در حالی که افزایش وزن ارتباطی با عود دیابت نداشت.

چاقی یک عامل خطر اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است. بیشتر خطر مرگ و میر مرتبط با چاقی به دلیل ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی عروقی است. محققان خاطرنشان کردند که قصد دارند مطالعات عمیق تری را برای درک این ارتباط در سطح سلولی انجام دهند تا این یافته ها را بهتر توضیح دهند.

دکتر غانم گفت: این یافته‌ها به ما کمک می‌کند بفهمیم که چگونه بای پس کار می‌کند و چگونه دیابت را در حالت بهبودی نگه داریم. در آینده، ما باید مکانیسم پشت این ارتباط را درک کنیم تا بتوانیم بیماران چاق مبتلا به دیابت را در مورد بهترین روش برای آنها راهنمایی کنیم. یک واقعیت تعیین کننده اصلی هنگام انتخاب مناسب ترین جراحی این است که آیا بیمار می خواهد دیابت را از بین ببرد، یا می خواهد کمترین احتمال ابتلا به دیابت را در دراز مدت داشته باشد. در حالی که هر دو روش عالی هستند، ما می دانیم که در این مرحله بای پس معده روش بهتری برای بیماران مبتلا به دیابت است.

بهبودی از دیابت بعد از بای پس معده ماندگارتر از اسلیو گاسترکتومی است. بزرگی تفاوت در این مطالعه مهم است. اگرچه تعداد بیماران گروه اسلیو گاسترکتومی در این مطالعه کم بود، اما پیگیری طولانی‌مدت نقطه قوت این یافته‌ها است.

یک محدودیت بالقوه ی مطالعه این است که یک مطالعه گذشته نگر و تک مرکزی است. بنابراین، نتایج این مطالعه ممکن است برای سایر برنامه های چاقی در سراسر کشور قابل تعمیم نباشد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/surgery/news/gastric-bypass-improves-long-term-diabetes-remission-even-after-weight-regain-reveals-study-127639